Opmerking vooraf door de honden-coach: Deze eigenaren hadden overwogen hem weg te doen

Onze blonde labrador Duco is bij ons in huis gekomen toen hij 10 maanden oud (of jong) was. Vanaf het begin hebben we actief geprobeerd er een sociale hond van te maken, onder andere door het volgen van de nodige cursussen. Zowel hij als wij hebben hier zeker van geleerd, maar toch hadden we voor ons gevoel nog niet datgene bereikt wat we graag wilden: een lieve, volgzame en rustige hond. Met name het buiten lopen en in de buurt komen van andere honden, was voor ons een probleem omdat Duco op dat moment maar een ding wilde: indruk maken op die andere hond en er dus in volle vaart op af gaan. Voor ons baasjes was er dan bijna geen houden meer aan, ook al had Duco niets agressiefs in zich. Nadat Jos de eerste keer bij ons is geweest en zijn “diagnose” had gesteld, bleek dat er toch nog wel wat werk aan de winkel was. Zo had Duco naast hetgeen we zelf al benoemd hadden ook een deurbelcomplex (opspringen tegen bezoek en ons baasjes ook!), was hij dominant uit onzekerheid en was hij bovenal de baas in huis. Aan de slag dus….

Met het plan van aanpak van Jos konden we gericht bezig met het gedrag van Duco en dat begon met name met het afnemen van zijn status: wij werden zelf weer de baas in huis (dat het zover had kunnen komen….). Dat pikte Duco heel snel op. Opspringen is er ook niet meer bij. Ook aan de riem lopen ging al snel stukken beter, Duco loopt netjes naast aan een korte riem. Er is geen geblaf meer om aandacht en ook de sokken blijven netjes op hun plaats, dus geen gesleep meer met onze (voorheen Duco’s) spullen. Zo werd koning Duco in ongeveer 6 weken langzaam onttroond…

Zo is Duco de lieve, volgzame en rustige hond geworden die we zo graag wilden hebben.

Jos: DANKJEWEL!

Mede namens Duco, Rieks en Marion